⸙نام غزل: رُزهای سرخ
از وقتی عاشق شده‌ام دائم حماقت می‌کنم
بر رفاقت‌هایت در خفا هم حسادت می‌کنم
گلچینی از رزهای سرخ بر تو تقدیم می‌کنم
عذر می‌خواهم و احضار ندامت می‌کنم
هوای وصال تو زیرکانه به خاطرم چیره شد
من تو را می‌پرستم و هر دم عبادت می‌کنم
صنم شیرین زبان من، نظری کن از فضیلت
که من از تو در ره عشق طلب رشادت می‌کنم
از کثرت افگار در میکده خموش افتاده‌ام
روز و شب از قلب مجروحم عیادت می‌کنم
حاکم دیار من تویی فرمان می برم ای سرورم
هرچه می‌خواهی امر کن عرض ارادت می‌کنم
فراز و نشیب ها ناز من ،در زندگی از هلاکتند
دلبرم ترسی نیست به سختی ها عادت می‌کنم
از وقتی عاشق شده‌ام دائم حماقت می‌کنم
بر رفاقت‌هایت در خفا هم حسادت می‌کنم
گلچینی از رزهای سرخ بر تو تقدیم می‌کنم
عذر می‌خواهم و احضار ندامت می‌کنم
هوای وصال تو زیرکانه به خاطرم چیره شد
من تو را می‌پرستم و هر دم عبادت می‌کنم
صنم شیرین زبان من، نظری کن از فضیلت
که من از تو در ره عشق طلب رشادت می‌کنم
از کثرت افگار در میکده خموش افتاده‌ام
روز و شب از قلب مجروحم عیادت می‌کنم
حاکم دیار من تویی فرمان می برم ای سرورم
هرچه می‌خواهی امر کن عرض ارادت می‌کنم
فراز و نشیب ها ناز من ،در زندگی از هلاکتند
دلبرم ترسی نیست به سختی ها عادت می‌کنم
آخرین ویرایش توسط مدیر:
